Wat zijn de materialen die worden gebruikt om de transformatorkern te maken?

De ijzeren kern van de transformator is doorgaans gemaakt van siliciumstaalplaten. Siliciumstaal is een soort staal dat silicium bevat (ook wel silicium genoemd). De reden waarom siliciumstaal als ijzeren kern van de transformator wordt gebruikt, is dat siliciumstaal zelf een magnetisch materiaal is met een sterke magnetische geleidbaarheid. Het kan een grote magnetische inductie-intensiteit genereren in de bekrachtigde spoel.

Daarom kan de grootte van de transformator worden verkleind. Het vermogensverlies van de transformator onder AC-toestand zit niet alleen in de weerstand van de spoel, maar ook in de ijzeren kern onder de magnetisatie van de wisselstroom. Het vermogensverlies in de ijzeren kern wordt gewoonlijk "ijzerverlies" genoemd. Het ijzerverlies wordt veroorzaakt door twee redenen: "hysteresisverlies" en "wervelstroomverlies".

Er zijn veel materialen voor het maken van ijzeren kernen, en de meest voorkomende zijn siliciumstaalplaten, ferrieten, enz.

De ijzeren kern van de transformator is gemaakt volgens het principe van elektromagnetische inductie. Het speelt vooral een magnetische rol. Pas na magnetische geleiding kan magneto-elektrische conversie worden uitgevoerd. De belangrijkste functie van de transformatorkern is het spelen van de rol van magnetische geleiding en skelet. In de transformator bevindt deze zich als magnetische geleidingscomponent in een voortdurend veranderend elektromagnetisch veld, en de magnetisatie-intensiteit en magnetische inductie-intensiteit van de ijzeren kern veranderen ook voortdurend. Bijna alle transformatorkernen vereisen een hoge magnetische permeabiliteit. De gewone ijzeren kern heeft de vorm van een "zon", waarbij de primaire en secundaire spoelen op de horizontale lijn in het midden zijn gewikkeld.